W okresie życia wewnątrzmacicznego płód jest chroniony od większości drobnoustrojów przez ustrój matki i łożysko. Po urodzeniu noworodek zmienia jałowe środowisko wewnątrzmaciczne na środowisko, w którym znajduje się bogata flora bakteryjna. Ta pierwsza „inwazja bakteryjna” przebiega bez powikłań w ustroju zdrowego noworodka. Odporność noworodka jest bierna, nabyta w okresie życia płodowego. Jest ona ściśle związana z odpornością matki i przepuszczalnością łożyska. Noworodek ma z jednej strony biernie przeniesione od matki przeciwciała, tak np. przeciwko pałeczce błonnicy, wirusowi odry, z drugiej strony brak mu przeciwciał np. przeciw bakteriom Gram-ujemnym. Po urodzeniu następuje szybki spadek przeciwciał przeniesionych biernie od matki i obniżenie odporności ustroju noworodka. Czynne wytwarzanie przeciwciał jest w pierwszych tygodniach życia znacznie wolniejsze niż w wieku późniejszym.
