Poprzeczne położenie płodu rozpoznajemy na podstawie: 1. wywiadu — ciężarna lokalizuje ruchy płodu na ograniczonej przestrzeni jednej strony brzucha; 2. badania zewnętrznego — oglądaniem stwierdzamy poprzecznie owalny brzuch, dno macicy znajduje się niżej niż to wynika z okresu ciąży, brak części przodującej nad wchodem (ręką tuż nad spojeniem łonowym dochodzimy prawie do kości krzyżowej), po bocznych stronach macicy stwierdzamy duże części płodu; 3. badania wewnętrznego — wyjątkowo przeprowadzamy badanie wewnętrzne przy zachowanym pęcherzu płodowym z obawy o jego pęknięcie, zawsze natomiast badamy przez pochwę przy pękniętym pęcherzu; chodzi o potwierdzenie rozpoznania na podstawie badania zewnętrznego i o stwierdzenie bądź wykluczenie wypadnięcia części drobnych — pępowiny, rączki, nóżki; 4. rentgenogiamu ciąży — tylko w razie wątpliwości po badaniu zewnętrznym.