Zakażenie połogowe może przybrać różną postać i stopień nasilenia. Można odróżnić zakażenia miejscowe, tj. obejmujące narządy płciowe, oraz zakażenie uogólnione, określane posocznicą połogową. Miejscowe zakażenie może się uogólnić lub rozprzestrzenić. Zakażenia połogowe miejscowe szerzą się zwykle drogą wstępującą i można wydzielić następujące postacie kliniczne: 1. Zakażenie ran poporodowych krocza i pochwy. Zwykle prawidłowo zeszyte rany krocza i pochwy goją się przez rychłozrost. Zakażone rany są obrzęknięte, bolesne, zaczerwienione, często pokryte szarym nalotem. 2. Zakażenie błony śluzowej macicy objawia się wolnym zwijaniem macicy, bolesnością, cuchnącymi, czasem ropnymi odchodami oraz stanami podgorączkowymi. Obraz kliniczny bywa różnorodny, czasem dochodzi do rozprzestrzenienia się zakażenia na mięsień macicy i przymacicza, a nawet może wystąpić posocznica. 3. Zapalenie przymacicz. Zakażenie przymacicz następuje zwykle z zakażonych sąsiednich tkanek (szyjki macicy i pochwy). Naciek zapalny może ulec resorpcji lub zropieniu i przebiciu do sąsiednich narządów. Przebieg kliniczny zwykle jest ciężki, z gorączką o torze septycznym. Poza leczeniem ogólnym, jeśli doszło do utworzenia ropnia, należy go opróżnić. 4. Zapalenie przydatków. Ten typ zakażenia, jakkolwiek rzadki, może doprowadzić do powstania guzów zapalnych przydatków, do zamknięcia światła jajowodów i w następstwie tego do wtórnej niepłodności. 5. Zapalenie otrzewnej. Jest to najgroźniejsze powikłanie połogowe, które zwykle jest następstwem szerzenia się wyżej opisanych postaci zakażeń połogowych. Zapalenie otrzewnej może być ograniczone do miednicy mniejszej lub rozlane. Zapalenie rozlane otrzewnej przebiega często z wstrząsem endotoksycznym i wymaga intensywnej terapii. 6. Posocznica połogowa. Duża zjadliwość drobnoustrojów chorobotwórczych oraz osłabienie sił obronnych miejscowych i ogólnych pozwalają na przedostanie się i rozmnażanie drobnoustrojów w krwi krążącej. Zakażenie uogólnione jest najcięższym powikłaniem połogowym — nawet obecnie, w erze antybiotyków. Przebieg kliniczny jest zwykle gwałtowny i ostry, z wysoką gorączką — do 41°, objawami ogólnego zatrucia, niewydolnością układu krążenia i niejednokrotnie wstrząsem endotoksycznym oraz ostrą niewydolnością nerek. W obrazie krwi obwodowej stwierdza się leukocytozę, przesunięcia obrazu białokrwinkowego w lewo, z dużą ilością form pałeczkowatych i segmentowanych.
