Zaburzenia oddechowo-krążeniowe są drugim najczęstszym zespołem klinicznym u noworodka. Mogą być one wykładnikiem różnych procesów chorobowych, np. wstrząsu, zaburzeń biochemicznych, uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego, zmian patologicznych w układzie oddechowym i krążenia. Przyczyną obwodowych — płucnych — zaburzeń oddechowych może być: zapalenie wewnątrzmaciczne, wstępujące lub kwiopochodne, niedodma, aspiracja wód płodowych, obrzęk, krwawienie, zespół zaburzeń oddychania, odma opłucnej i śródpiersiowa, wady płuc, przepuklina przeponowa. Rozpoznanie ww. zmian jest możliwe na podstawie: objawów klinicznych, badań biochemicznych, radiologicznych, bioelektrycznych i innych. O istnieniu zaburzeń oddechowych świadczą u noworodka następujące objawy: przyśpieszenie oddechu powyżej 60/min, oddech periodyczny, wciąganie mięśni pomocniczych klatki piersiowej, zmiany osłuchowe w płucach, zmiany radiologiczne, zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej. Idiopatyczny zespół zaburzeń oddychania stanowi stale problem w diagnostyce zaburzeń oddechowych, z uwagi na niedostatecznie sprecyzowane kryteria rozpoznawcze, różnorodność przyczyn, różne metody leczenia.
