Pęknięcie pochwy jest częstym uszkodzeniem spotykanym za równo w porodach samoistnych, jak i operacyjnych. Stanami sprzyjającymi wystąpieniu obrażeń pochwy są: wady rozwojowe pochwy: przegroda pochwy, podwójna pochwa, zwężenie wrodzone pochwy, blizny po przebytych stanach zapalnych, zapalenie pochwy. Bezpośrednimi przyczynami pęknięć pochwy są: 1. szybki poród, 2. duży płód, 3. zabiegi położnicze: kleszcze, wyciągacz próżniowy, 4. porody w ułożeniach odgięciowych. Pęknięcia i obrażenia ścian pochwy mogą dotyczyć wszystkich jej odcinków. Odcinki górne i środkowe najczęściej są uszkadzane w czasie stosowania zabiegów położniczych — są to obrażenia przeważnie rozległe i często krwawiące, dolne natomiast łączą się z rodzeniem części dużych płodu. Błona śluzowa pochwy pęka często w przedłużeniu nacięcia krocza. Pęknięcia pochwy mogą być powodem znacznego krwawienia. Rozpoznajemy je w czasie wziernikowania pochwy. Profilaktyka pęknięć pochwy polega na właściwym prowadzeniu ciąży (leczenie stanów zapalnych) i porodu. Pęknięcie pochwy może być przyczyną bardzo obfitych krwotoków lub rozległych krwiaków miednicy mniejszej. Leczenie obrażeń pochwy polega na dokładnym, hemostatycznym zeszyciu rany razem z jej dnem.
